Bi kerede duygusal yazayım dedim

İnsanlar diğer insanların hayatlarını cehenneme çevirmek için vardır.Bu onların ilk insanlıktan beri varoluş nedenleridir.Bir bireyin yaşaması diğer bireye acı çektirmesiyle imkanlıdır.İnsan ilginç varlıklardır aslında dünyaya bir şeyler yapmak için değilde başkalarına acı vermek için yaşıyor herkes.Bilmiyorsunuz belki ama burada avlanmak için değil yaşamak için varsınız.Yani insanlara acı çektirmeyi kesin.İnsanların iç dünyalarında neler olduğunu bilmek gerçektende çok zor her birinin beyni sanki birer labirent labirentin içinde dolu dolu,hüzün,sevin,öfke,intikam,aşk var  labirentlerde hayat var,labirentten çıkabilmenin kuralı doğru duyguyu doğru zamanda hissedebilmek.Fakat dediğim gibi insanlar karmaşıktır ve onlar duygularını beyinleriyle yönetemeycek kadar acınası varlıklardır.Evet buna kendimide dahil ediyorum herkesi dahil ediyorum,beyniyle duyguları farklı yönleri gösterir her insanın.Hiçbir insan duygularını beyniyle seçmeyi beceremez kaybolur böylece kendi içindeki labirentte.Boğulur günden güne kendi bedeninde.Nefes alamaz bazen,çok bunalmıştır çünkü bunaldığı şey ise kendinden başka bir şey değildir hakikatte.Biz başkalarına acı çektirmeye o kadar odaklanmışızdırki duygularımız çığrından çıkmıştır intikam,öfke,hüzünle yanıp tutuşmuzdur başkalarını yok

etmek için.Duygular hayvanat bahçelerindeki hayvanlar gibidir onları asla kafeslerinden çıkartmamalısınız çıkarlarsa sizi öldürürler.Fakat siz başkalarını yok etme çabalarındayken içinizdeki vahşi hayvan çoktan çıkmış sizi yemeye başlamıştır.En acısıda budur kılıcı kendi kalbinize batırmak,boğmaya çalışırken boğulmaktır.Çünkü sizi bitiren ne düşmanınız,ne dostunuz nede başkasıdır sizi bitiren kendinizdinizdir.Suçlayamazsınız kimseyi,karşı gelemezsiniz kimseye karşı karşıya olduğunuz en büyük düşmanınızdır çünkü bu sefer

savaşı kendinize açmışsınızdır.Yüzleşmeniz gerekir önce kendinizle en zorudur bu yapamazsınız çünkü,kaldıramaz haldesinizdir bunu yaptınığınız hataları düşünerek geçer günler,aylar,yıllar.Nefes almaktan yorulursunuz bazen o kadar devirmiştir sizi iç dünyanız.Ölmek istersiniz bazen ölümlü yaşam arasında o incecik çizgide asılı kalmış beklersiniz ne yaşamakktır istediğiniz ne ölmek.Kaybolmuştur sonsuz yalnızlıkta.Ve hatta öyledir ki kaybetmiştir tüm arkadaşlarını hepsi gitmiştir.Ona yalnızlığı gün ve gün hatırlatmak için deliklerinde çekilmiştir herkes.Artık yalnızdır duyguları ve anılarıyla.Anılar her gece gözünün önüne gelirken duyguları üzecek kızdırıcaktır onu öfkelendirecektir.Çünkü artık duyguları kontrolden çıkmıştır.Başkalarına acı çektirmek için bu kadar stres..değmez yalnızca yaşayın isteyerek severek yaşayın

kendiniz için yaşayın vaktinizi başkaları için harcamayın.