Falan filan

Bugün benim çoook sevdiğim ama şu bir türlü çıkamadığım çocuğun benden sonra çıktığı kızla konuştum,evet biraz garip ama ben artık ona öfkelenmeden bakabiliyorum nasıl bilmiyorum ama öfkelenmedim ilk defa onunla konuşurken o büyük önyargılı duvarımı bir anlığınada olsa kaldırdım.Bana ilk danslarından bahsetti,onu asla unutamayacağını o çocukla unutulmayacak dansı benim yapmam gerekirdi,o benimdi çünkü o kimsenin olmadığını kadar benim ben kimsenin olmadığım kadar onundum çünkü.O anda sol yanım acıdı varya.